Strategia – określenie długoterminowych celów nadających kierunek działalności przy uwzględnieniu uwarunkowań wewnętrznych i zewnętrznych oraz nadanie prymatu planowaniu. ¹

Tak chcą definicje.

W dużym uproszczeniu strategia to decyzje, które będą miały bezpośredni albo pośredni wpływ na nasze życie.

Mówiąc o strategii w kontekście teorii gier mamy na myśli gracza, a dokładniej jego plan działania w każdej możliwej sytuacji.

Każdy z nas w swoim życiu prywatnym jak i zawodowym prowadzi ciągłą grę, w której powinniśmy podejmować racjonalne decyzje aby w każdym pojedynku być na wygranej pozycji.

Życie prywatne oraz praca to ciąg niekończących się decyzji poczynając od tego w co się ubrać, zjeść, z kim się spotykać, aż po jaką ścieżkę kariery wybrać.

Niestety nie zawsze jest to takie proste jeśli w grze bierze udział inna osoba, która również jest strategiem i chce wybrać najkorzystniejszą dla siebie opcje.

Jak potrafią różnić się decyzje w zależności od tego jaką pracę wykonujemy najlepiej zilustrować na przykładzie prezesa dużej firmy oraz rolnika.

Podczas gdy nadchodzi czas żniw rolnik nie zastanawiając się udaje się na swoje pole aby dokonać zbioru nie oczekując reakcji ze strony rośliny. Inaczej sytuacja wygląda, gdy decyzje podejmuje prezes dużej firmy wypuszczającej na rynek nowy produkt. Przed podjęciem decyzji musi obrać odpowiednią strategię np. marketingową dlatego, że jego klienci są również strategami i będą starać się podjąć odpowiednią decyzję przy wyborze produktu z danej gamy.

Aby prowadzona przez nas gra przynosiła wymierne efekty musimy wykorzystywać wiele posiadanych umiejętności, a także wdrożyć strategiczne myślenie.

W książce „Sztuka strategii” autorów A.K.Dixit i Barry J. Nalebuff przytoczony jest przykład strategicznego myślenia na podstawie jednego z amerykańskich reality show Ryzykanci. W odcinku półfinałowym jest trójka uczestników Richard – niski i gruby nudysta, Kelly – 23-letnia przewodniczka oraz Rudy – 72-letni emerytowany żołnierz SEALS cieszący się ogromną popularnością oraz sympatią wśród widzów i uczestników.

Aby dostać się do upragnionego finału i zgarnąć główną nagrodę w postaci 1 miliona $ musieli ustać jak najdłużej na tyczce. Osoba, która wygrała wybierała swojego przeciwnika, z którym się zmierzy w finale. Richard najbardziej niepozorny uczestnik ostro kombinował, nie zdradzając się przy tym innym uczestnikom, jak wygrać program. Wiedział, że Rudy cieszy się dużym poparciem, a Kelly wygrała ostatnie 3 konkurencje. Dla Richarda rozgrywka mogła potoczyć się w następujący sposób:

1. Wygrywa Kelly, która wie, że najlepszym rozwiązaniem byłoby zmierzenie się w finale z Richardem,
2. Wygrywa Rudy, wybiera Richarda jako swojego przeciwnika i wygrywa ponieważ jest pewniakiem rozgrywki (warto dodać, że uczestnicy, którzy odpadli w finale mogą oddać głos na swojego faworyta)
3. Wygrywa Richard, wybiera Rudy’ego i przegrywa z nim w finale. Wybiera Kelly, a przez ten wybór może stracić poparcie Rudy’ego i jego przyjaciół.

Jak zatem w takiej sytuacji powinien postąpić Richard by dostać się do finału i wygrać?

Okazuje się, że korzysta z możliwości nie przystąpienia do tej konkurencji pozostawiając na polu bitwy Kelly oraz Rudy’ego. Ostatecznie konkurencję wygrywa Kelly, a jako swojego rywala w finale wybiera Richarda jako tego najsłabszego. Czyli Richard zyskał na swojej ryzykownej strategii najwięcej, ponieważ nie musiał wybierać, z kim się chce zmierzyć w finale, a na dodatek nie męczył się stojąc na tyczce w pełnym słońcu. Bonusem było poparcie zwolenników Rudy’ego.

Jego strategia okazała się być najlepszą i wygrał program Ryzykanci wraz z nagrodą główną!
A ty jak postąpiłbyś w takiej sytuacji?

Okazuje się, że nie zawsze trzeba grać aby wygrać. Należy chłodno kalkulować za i przeciw oraz starać się przewidzieć ruchy przeciwnika.

Nasze życie to jedna wielka gra, w której strategia jest niezbędnym elementem aby przetrwać.

A czy Ty wiesz w jakiej grze grasz?

¹ Czas na rozwój. Myślenie strategiczne w pracy i w życiu codziennym. A.L. Platonoff, 2013